People’s Criticism
One day, Mulla and his son were travelling to the next town. Mulla preferred to walk while his son rode the donkey. On the way, they passed a group of bystanders, and a man remarked, “Look, that selfish boy is riding on a donkey while his poor old father is forced to walk alongside. That is so disrespectful. What a horrible and spoiled child!”
Mulla’s son felt embarrassed, so he got off the donkey and asked Mulla to get on it instead. His son started walking beside him and the donkey. Soon they passed another group of people. “Oh, that’s detestable!” one of them exclaimed. “That poor young boy has to walk while his abusive father rides the donkey! That horrible man should be ashamed of himself for the way he’s treating his son. What a heartless parent!”
Mulla was upset to hear this. He wanted to avoid anybody else’s scorn, so he decided to have both himself and his son ride the donkey at the same time. As they both rode, they passed another group of people. “That man and his son are so cruel,” one bystander said. “Just look at how they are forcing that poor donkey to bear the weight of two people. They should be put in jail for their despicable act. What scoundrels!”
Mulla heard this and told his son, “I guess the only way we can avoid being ridiculed by anyone, is for both of us to walk.” “I suppose you are right,” the son replied.
So they got off the donkey and continued on foot. But as they passed another group of people, they heard them laughing. “Ha, ha, ha,” the group laughed rudely. “Look at those two fools. They are so stupid that both of them are walking under this scorching hot sun and neither of them is riding the donkey! What morons!”
மக்களின் விமர்சனம்
ஒரு நாள் முல்லாவும் அவரது மகனும் பக்கத்து ஊருக்குப் பயணம் செய்து கொண்டிருந்தார்கள். தனது மகன் கழுதை மீது ஏறிச் செல்லும்போது முல்லா நடக்க விரும்பினார். வழியில் அவர்களை ஒரு கூட்டம் கடந்து சென்றது. அதில் ஒருவர், “பாருங்கள், அந்த சுயநலமிக்க சிறுவன் கழுதையின் மீது சவாரி செய்கிறான், பாவப்பட்ட வயதான அவனது தந்தையயோ நடக்க வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டுள்ளது. இது அவமரியாதையாகும். எப்பேர்ப்பட்ட மோசமான மகன்" என்றார்.
முல்லாவின் மகன் சங்கடப்பட்டு கழுதையிலிருந்து இறங்கி, தனக்குபதிலாக முல்லா அதில் ஏறச் சொன்னான். முல்லாவின் மகன் கழுதைக்கு அருகில் நடந்து செல்லஆரம்பித்தான். விரைவில் அங்கு வந்த மற்றொரு கும்பலில் ஒருவர்,“அந்த பாவப்பட்ட சிறுவனை நடக்கவைத்துவிட்டு அவனது கொடுமைக்கார தந்தை கழுதையின் மீது ஏறி சவாரி செய்து கொண்டிருக்கிறாரே. என்னவொரு கொடுமை! அந்த கொடூரமான மனிதன் தன் மகனை நடத்தும் விதத்திற்காக தன்னை நினைத்து வெட்கப்பட வேண்டும். என்ன ஒரு இதயம் இல்லாத தந்தை!” என்று கூச்சலிட்டார்.
இதைக் கேட்டு முல்லா வருத்தமடைந்தார். அவர் மற்றவர்களின் ஏளனத்தைத் தவிர்க்க விரும்பினார். எனவே தானும் தனது மகனும் ஒரே நேரத்தில் கழுதை மீது ஏற வேண்டும் என்று முடிவு செய்தார். அவர்கள் இருவரும் கழுதை மீது சவாரி செய்தபோது, அங்கு இன்னொரு கும்பல் வந்தது. அவர்களில் ஒருவர், "அந்த மனிதனும்அவருடைய மகனும் ஈவிரக்கமற்றவர்கள். அந்த பாவப்பட்ட கழுதையால் எப்படிச் இருவரை சுமக்கச் முடியும்! இவர்களின் இழி செயலுக்காக சிறையில் அடைக்க வேண்டும். எப்படிப்பட்ட அயோக்கியர்கள்!” என்றார்.
இதைக் கேட்ட முல்லா தன் மகனிடம், “மற்றவர்களால் கேலி செய்யப்படுவதைத் தவிர்க்க, நாம் இருவரும் நடப்பதுதான் ஒரே வழி என்று நினைக்கிறேன்" என்றார்.
"நீங்கள் சொல்வதுதான் சரி" என்றான் முல்லாவின் மகன்.
எனவே இருவரும் கழுதையை விட்டு இறங்கி நடந்தனர். ஆனால், அங்கு வந்த இன்னொரு கூட்டத்தின் வெடிச் சிரிப்பு சத்தம் கேட்டது. "ஹா ஹா ஹா அந்த இரண்டு முட்டாள்களைப் பாருங்கள். இந்த கொளுத்தும் வெயிலில் கழுதை மேலேறி சவாரி செய்யாமல் இருவரும் நடந்து வருகிறார்களே. என்ன ஒரு முட்டாள்கள்!" என்றனர்.
கட்டுரையாளர்: ஆங்கிலத் துறை முன்னாள் உதவிப் பேராசிரியர்