தொடர் சிக்கல்களில் துருக்கி - 2

சிரியா ஆகிய இரு நாடுகளுக்கு நடுவே இருக்கிறது சைப்ரஸ் தீவு.

துருக்கி, 1570-ல் ஒட்டாமன் (துருக்கிய) சாம்ராஜ்யம் அந்தத் தீவை கைப் பற்றியது. அந்தத் தீவில் கிரேக்க மொழி பேசும் ஆர்த்தடாக்ஸ் கிறிஸ்தவர்கள் வாழ்ந்து வந்தனர். பின்னர் துருக்கிய சாம்ராஜ்யம் அங்கு உருவான பிறகு ஆசியப் பகுதியைச் சேர்ந்த துருக்கியிலி ருந்து முஸ்லிம்கள் .சைப்ரஸுக்குக் குடியேறத் துவங்கினார்கள். இவர்கள் துருக்கி மொழி பேசுபவர்கள்.

பின்னர் பிரிட்டிஷ் அரசு இப்பகுதி யைக் கைப்பற்றியது. 1960-ல் சைப்ரஸ் சுதந்திரம் அடைந்தது. அப்போது அங்குள்ள மக்கள் தொகையில் ஆறில் ஒரு பங்கு துருக்கியர்களாக இருந்தனர்.

சைப்ரஸுக்கு விடுதலை கொடுக்கும்போது சைப்ரஸ் அமை தியாக சுதந்திரத்தை அனுபவிக்க வேண்டும் என்பதற்கான உத்த ரவாதத்தை துருக்கியிடமும், கிரீஸிடமும் வாங்கிக் கொண்டது பிரிட்டன். இது ஏதோ மிகவும் நல்ல எண்ணம் போலத் தோன்றினாலும், உண்மையில் பிரிட்டனின் பிரித்தா ளும் சூழ்ச்சிக்குச் சமமானது இது.

1974-ல் சைப்ரஸ் தீவு முழுவதை யும் கைப்பற்ற முயற்சி செய்தது கிரீஸ். உடனே துருக்கி தன் பங்குக்கு சைப்ரஸை ஆக்கிரமிக்க முயற்சி எடுத்தது. இதன் காரணமாக கிரீஸ் பின்வாங்கியது. ஆனால் சைப்ரஸின் வடபகுதியில் துருக்கி ஆக்கிரமிப்பு செய்தது. இன்றும் அந்தப் பகுதி துருக்கிய ராணுவத்தினரின் வசம்தான் உள்ளது. அதை ‘வட சைப்ரஸ் துருக்கியக் குடியரசு’ என்று வேறு கூறிக் கொள்கிறது. அதுமட்டுமல்ல துருக்கியர்களை அதிக அளவில் சைப்ரஸ் தீவுக்கு குடியேற்றி வருகிறது துருக்கி.

சைப்ரஸ் அருகில் 2010-ல் பெட்ரோலியக் கிணறுகள் கண்டு பிடிக்கப்பட்ட பிறகு நிலைமை மேலும் மோசமடைந்தது. இதனால் கிடைக்கும் வருமானத்தில் துருக்கி பங்கு கேட்கிறது.

துருக்கி, கிரீஸ் இரண்டுமே சைப்ரஸின்மீது ஆக்கிரமிப்பு செய்த தைக் கண்ட ஐ.நா.சபை ஒரு காரியத்தைச் செய்தது. மேலும் கலவரங்கள் நிகழாமல் இருப்பதற் காக இந்த மூன்று நாடுகளுக் கிடையே ஒரு பகுதியை உருவாக் கியது. இதன்படி யாருக்குமல்லாத ஒரு பிரிவும் (buffer zone) உருவாகியுள்ளது. கடந்த ஓரிரு வருடங்களில் கிரீஸுக்கும், துருக்கிக்கும் உள்ள உறவு கொஞ்சம் சீர்பெற்று வருகிறது.

‘சைப்ரஸ் பிரச்சினையை முதலில் தீர்த்துவிட்டு வரலாமே. பிறகு நீங்கள் எங்கள் அமைப் பில் உறுப்பினராவதைப் பரிசீலிக்க லாம்’’ என்கிறது ஐரோப்பிய யூனியன்.

அது இருக்கட்டும், துருக்கி ஐரோப்பிய யூனியனில் இணை வதால் யாருக்காவது லாபம் உண்டா? துருக்கிக்கு லாபம் உண்டா? அல்லது ஐரோப்பிய யூனியனுக்கு லாபம் உண்டா? பார்ப்போம்.

ஐரோப்பாவையும், ஆசியா வையும் இணைக்கும் பாலமாக விளங்குகிறது துருக்கி. அது ஐரோப்பிய யூனியனில் உறுப்பி னரானால் மத்திய ஆசிய நாடுகளுடன் ஐரோப்பாவுக்கு உள்ள உறவுகள் மேம்பட வாய்ப்பு உண்டு. துருக்கியின் ராணுவம் ஐரோப்பிய நாடுகளுக்கும் ஒரு பலமாகிவிடும். தவிர இஸ்தான்புல் ஒரு மாபெரும் நகரம். அதன் பொருளாதார, கலாச்சார மேம் பாடுகள் ஐரோப்பிய யூனியனுக்கும் பெருமை சேர்க்கும்.

துருக்கி ஒரு ஜனநாயக நாடு. பல கட்சிகளை அனுமதிக்கும் அரசியல் சூழல் கொண்டது. அதனை ஐரோப்பிய யூனியனை உறுப்பினர் ஆக்குவதன் மூலம் மேலும் பல புரட்சிகளை அங்கு கொண்டுவர முடியும். தவிர துருக்கி வடஅட்லாண்டிக் உடன் படிக்கை அமைப்பில் (NATO) ஓர் உறுப்பினர் நாடு. அதை உறுப்பினர் ஆக்காமல் தடுத்துக் கொண்டிருந்தால் துருக்கி வேறு திசைகளுக்குப் பயணித்து ஐரோப்பிய நாடுகளுக்குச் சங்கடத் தைக் கொடுக்கலாம். அதுமட்டு மல்ல தொடர்ந்து துருக்கியை உறுப்பினர் ஆக்க மறுத்துக் கொண்டே இருந்தால் அது ஐரோப் பிய யூனியனின் நம்பகத்தன்மை யையே கேள்விக்குறியாக்க லாம். அது எப்படி ஐரோப்பாவில் இருக்கும் ஒரு நாட்டை ஐரோப்பிய யூனியன் மறுக்க முடியும்!

அதுமட்டுமல்ல துருக்கி ஓர் இஸ்லாமிய நாடு. அதை உறுப்பினராக ஏற்றுக் கொள்வதன் மூலம் ‘‘நாங்கள் ஒன்றும் கிறிஸ்தவக் கூட்டணி மட்டுமே அல்ல’’ என்பதை ஐரோப்பிய யூனியன் பறைசாற்ற முடியும். தவிர இஸ்லாமியர்கள் நிறைந்திருந்தும் மதச்சார்பற்ற நாடாகவே விளங்கும் துருக்கி சிலவிதங்களில் உலகுக்கே ரோல் மாடல். மேலும் ஐரோப்பியச் சரித்திரத்தில் பின்னிப் பிணைந்திருக்கிறது துருக்கி. துருக்கியின் கலாச்சாரத்தில்கூட ஐரோப்பிய பண்பாடு கலந்திருக் கிறது.

துருக்கியை அனுமதிப்பதன் மூலம் சைப்ரஸ், அர்மேனியா, குர்துகள் பிரச்சினை போன்றவற் றுக்கும் தீர்வு காண்பது எளிதாக அமைய வாய்ப்பு உண்டு.

ஆக துருக்கியை உறுப்பினராக சேர்த்துக் கொள்வதில் ஐரோப்பிய யூனியனுக்குப் பல சாதகங்கள் உண்டு.

(உலகம் உருளும்)