

‘ஹவுஸ் ஆஃப் வேக்ஸ்’ படப்பிடிப்பில்...
திரைப்படங்களைப் பார்க்கத் தொடங்கிய ஆரம்ப காலத்திலிருந்தே மனிதன் திரையில் நிஜத்தைக் காண விரும்பினான். சமதளமாக இருக்கும் வெள்ளைத் திரையில் ஆழத்தை (டெப்த்) ஏற்படுத்தி, 2டி திரையில் முப்பரிமாணத் தோற்றத்தை உருவாக்கி பார்வையாளரை அந்த உலகுக்குள் இழுப்பதே ஒளிப்பதிவாளர்களின் கனவாக இருந்தது.
அந்த விருப்பத்தின் தொழில்நுட்ப வடிவமே 3டி சினிமாடோகிராஃபி. இது புதிய கண்டுபிடிப்பல்ல. ஆனால் ஒவ்வொரு காலகட்டத்திலும் மெருகேறிய புதிய புரிதலோடு மீண்டும் மீண்டும் பிறக்கும் சினிமா மொழி.
இண்டரோகுலர் டிஸ்டன்ஸ் -3டி-யின் அடிப்படை: 3டி சினிமாவின் இதயம் என்று சொல்லப்படுவது ‘இண்டரோகுலர் டிஸ்டன்ஸ்’ எனப்படும் நம் கண்களுக்கு இடையேயான தூரம். மனிதக் கண்களுக்கு இடையேயான சராசரி இடைவெளி, சுமார் 63–65 மில்லிமீட்டர். நமது மூளை, இந்த இரண்டு கண்களிலிருந்தும் வரும் சற்றே வேறுபட்ட காட்சிகளை ஒன்றிணைத்தே ‘ஆழம்’(டெப்த்) என்ற உணர்வை உருவாக்குகிறது. இதை ஸ்டெரியொப்ஸிஸ் என்கிறோம்.
3டி கேமரா அமைப்பும் இதையே பின்பற்றுகிறது: இடது கண் – இடது கேமரா, வலது கண் – வலது கேமரா. இந்த 2 கேமராக்களுக்கு இடையேயான தூரமே இண்டரோகுலர் டிஸ்டன்ஸ். இத்தூரத்தை அதிகரித்தால் காட்சி மிகப் பெரியதாகவும், குறைத்தால் மென்மையான ஆழத்துடனும் தோன்றும். தவறாகக் கையாளும்போது பார்வையாளருக்கு கண் வலி, தலைவலி போன்ற பிரச்சினைகள் ஏற்படலாம். அதனால்தான் 3டி என்பது துல்லியமான கணக்கீடு.
3டி-யின் ஆரம்பம் மற்றும் மைல்கல்: 3டி-யின் அடிப்படை கருத்து 19-ம் நூற்றாண்டில் ‘ஸ்டெரியொஸ்கோபி’ என்ற அறிவியல் தத்துவம் மூலம் கண்டறியப்பட்டது. 1950-களில் தொலைக்காட்சி பெட்டிகள் பரவலாக வந்தபோது, திரையரங்குகள் பார்வையாளர்களை இழக்கத் தொடங்கின.
மக்களை மீண்டும் திரையரங்கத்துக்கு வரவழைக்க ஹாலிவுட் சினிமா எடுத்த ஆயுதம்தான் 3டி தொழில்நுட்பம். உலக சினிமாவின் முதல் வணிக ரீதியான 3டி மைல்கல், ‘ஹவுஸ் ஆஃப் வேக்ஸ்’ (1953) திரைப்படம். அன்ட்ரி டு டாத் இயக்கிய இப் படத்தின் மிகப் பெரிய விந்தை – அவர் கண் பார்வையற்றவர்.
ஆழத்தை நேரடியாக உணர முடியாத ஒருவர், ஆழத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட ஒரு திரைப்படத்தை உருவாக்கியது சினிமா வரலாற்றின் அழகிய முரண். 2 கேமராக்கள் அருகருகே வைக்கப்பட்டுப் படமாக்கப்பட்ட இப் படம் நேச்சுரல் டெப்த் உணர்வை வழங்கியது. ஆனால் அப்போது பயன்படுத்தப்பட்ட அனாக்லிஃப் (சிவப்பு-நீலம்) கண்ணாடிகள் மற்றும் புரொஜெக் ஷன் ஒருமுகப் படுத்துதலில் இருந்த சிக்கல்களால் அந்த 3டி அலை விரைவில் ஓய்ந்தது.
இந்திய 3டி சினிமா –மை டியர் குட்டிச்சாத்தான்: ஹாலிவுட்டில் 3டி மங்கிய காலத்தில், இந்தியாவில் ஒரு துணிச்சலான முயற்சி நடந்தது. அதுதான் இந்தியாவின் முதல் முழுநீள 3டி படமான ‘மை டியர் குட்டிச்சாத்தான்’ (1984). டிஜிட்டல் வசதிகள் இல்லாத காலத்தில், 3D ரிக், லென்ஸ் மேட்சிங், ஃபிலிம் அலைன்மென்ட், புரொஜெக் ஷன் என எல்லாவற்றையும் ஒளிப்பதிவாளர் அசோக்குமார் தன் கைகளால் (மேனுவல் டிஸிப்ளின்) செய்தார். 3டி என்பது குழந்தைகளின் கற்பனைக்கு ஆழம் கொடுக்கும் கருவி என நிரூபித்தது இத்திரைப்படம்.
அவதார் – 3டி யின் மறுமலர்ச்சி: 2009-ல் வெளிவந்த ‘அவதார்’, 3டி-யை மீண்டும் சினிமாவின் மைய மொழியாக மாற்றியது. இத் திரைப்படத்துக்காக ஜேம்ஸ் கேமரூன் ஃபியூஷன் கேமரா சிஸ்டம் ஒன்றை உருவாக்கினார். இதனால் படமாக்கும் போதே 3டி காட்சிகளின் ஆழத்தை உணர முடிந்தது.
கிராபிக்ஸ் பின்னணியில் நடிகர்கள் எப்படித் தெரிவார்கள் என்பதை நேரலையில் காட்டியது ‘விர்சுவல் கேமரா ஃபிரிவ்யூ’. 3டி-யை போஸ்ட் புரொடக் ஷன் வித்தையாக இல்லாமல், ஸ்கிரிப்ட் + ஸ்டேஜிங் + கேமரா மொழியாக மாற்றியது இப்படம்.
2டி 3டி கன்வர்ஷன் – ஒரு மாற்றுப் பாதை: 3டி திரைப்பட உருவாக்கத்தின் இன்னொரு வழி ‘கன்வர்ஷன்’. வழக்கமான முறையில் படமாக்கப்பட்டு போஸ்ட் புரொடக் ஷனில் 3டி திரைப்படமாக மாற்றப்படும். கணிணி மென்பொருள் மூலம் ஒவ்வொரு ஃபிரேமும் லேயர்களாகப் பிரிக்கப்பட்டு, ஒவ்வொன்றுக்கும் செயற்கை ஆழம் கொடுக்கப்படும். இந்தியாவில் இம்முறையில் வெளியிடப்பட்ட முதல் திரைப்படம், ‘சிவாஜி-தி பாஸ்’.
கன்வர்ஷன் - தொழில்நுட்பம் மற்றும் பொருளாதாரம்: 2டி 3டி கன்வர்ஷன் என்பது சுலபமான வேலை அல்ல. ஒரு முழுநீளத் திரைப்படத்தை உயர்தரமான 3டி-திரைப்படமாக மாற்ற சுமார் 6 முதல் 8 மாதங்கள் தேவைப்படும்.இதற்கான செலவு, ஒரு பிராந்திய மொழி நடுத்தர பட்ஜெட் படத்தின் முழு தயாரிப்புச் செலவுக்குச் சமமாகும்.
பீம் ஸ்பிலிட்டர் ரிக்– உண்மையான 3டி: நவீன 3டி-யின் துல்லியமான கருவி பீம் ஸ்பிலிட்டர் ரிக். இதன் மூலம் மில்லிமீட்டர் அளவில் இண்டரோகுலர் தூரத்தைக் கட்டுப்படுத்த முடியும். இந்த ரிக்கைப் பயன்படுத்தும்போது அதற்கேற்றவாறு ‘எக்ஸ்போசர் காம்பன்சேஷன்’ கட்டாயம் செய்யவேண்டும். இந்த முறையில் நீரவ் ஷாவின் ஒளிப்பதிவில் உருவாக்கப்பட்ட இந்தியாவின் மிகச்சிறந்த 3டி திரைப்படம்: 2.0.
ஐமேக்ஸ் 3டி மற்றும் போலரைசேஷன்: நவீன சினிமாவின் உச்சம்: சமீபகாலமாக 3டி படங்களில் ஏற்பட்டுள்ள மிகப்பெரிய முன்னேற்றம் ஐமேக்ஸ் 3டி மற்றும் போலரைசேஷன் தொழில்நுட்பம். நவீன சர்குலர் போலரைசேஷன் முறை, பார்வையாளர்கள் தலையைச் சற்று சாய்த்தால் கூட 3டியின் ஆழம் மங்காமல், ‘ப்ளர்’ ஆகாமல் பார்த்துக் கொள்கிறது. இது தலைவலியைத் தவிர்க்கிறது.
பிரைட்நெஸ் (வெளிச்சம்) - 3டி கண்ணாடிகள் ஒளியைக் குறைக்கும் என்பதால், நவீன ஐமேக்ஸ் லேசர் தொழில்நுட்பம் 2 லேசர் புரொஜெக்டர்களைப் பயன்படுத்தி 50% கூடுதல் வெளிச்சத்தை வழங்குகிறது. இதனால் காட்சிகள் தெளிவாகத் தெரிகின்றன.
3டி-யின் கட்டுப்பாடுகள் மற்றும் வணிக மதிப்பு: லென்ஸ் மற்றும் அப்பர்சர்: 3டி திரைப்பட உருவாக்கத்துக்கு 25எம்எம் முதல் 50 எம்எம் வரை உள்ள லென்ஸ்களே சிறந்தவை. ஜூம் லென்ஸுகளைப் பயன்படுத்த இயலாது. 3டி-யில் ஷேலோ ஃபோகஸ் (குறைந்த ஆழம்) பார்வையாளருக்குக் குழப்பத்தை ஏற்படுத்தும். எனவே டி8 அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட அப்பர்சர் மூலம் அதிக ஆழம் (டெப்த் ஆஃப் ஃபீல்ட்) பராமரிக்கப்படுகிறது.
3டி யில் படமாக்கும்போது, படமாக்க உபயோகிக்கப்படும் 2 கேமராக்களும் ஒரே பிராண்டாக (அதே மாடலாகவும்) இருக்கவேண்டும். இரு கேமராக்களிலும் ஒரே மாதிரியான லென்ஸை உபயோகப்படுத்த வேண்டும். ஓடிடி தளங்களுக்குப் போட்டியாக, திரையரங்குக்கு மக்களை ஈர்க்க, 3டி சிறந்த வணிகக் கருவியாக உள்ளது.
3டி சினிமாடோகிராஃபி என்பது தற்காலிகமான டிரெண்ட் அல்ல. அது ஒரு உணர்ச்சி ஊடகம். ஃபேன்டசி, சயின்ஸ் ஃபிக் ஷன், மித்தாலஜி போன்ற கதைகளுக்கு 3டி வலிமையான மொழி.
(புதன்தோறும் ஒளி காட்டுவோம்)