மொழிபெயர்ப்பு: புத்திசாலியா அல்லது முட்டாளா?

It was a cold winter evening and villagers from Mullah’s neighbouring village were having a heated discussion on whether Mullah Nasruddin was really a wise man or not. The consensus was that he was indeed a wise man. But one man spoke vehemently to the contrary. “Wise man my foot!” he hissed. “Mullah is no wise man at all.”

“How can you say that?” challenged another. “Can you substantiate your claim?”

“Of course, I can!” the Mullah-hater insisted. “I had once visited Mullah Nasruddin’s home on some personal work on a cold winter evening. He was sitting in a corner near the fireplace, blowing into his hands. ‘What are you doing, Mullah Nasruddin?’ I enquired from him. ‘I am blowing into my hands, trying to keep my cold hands warm,’ he replied. “Some time later, his wife came into the room bearing two bowls of hot soup. As I sipped my soup, I found Mullah blowing into his soup. ‘What are you doing, Mullah Nasruddin?’ I inquired. ‘I am simply blowing into my hot soup to cool it down,’ Mullah replied.

“Now tell me, how can you-all call a man wise when he blows into his cold hands to keep them warm and blows into his hot soup to cool it? Would a wise man do the same thing for two different purposes?”

It is very easy to run down a man and insist he is foolish and not wise, if we ourselves are foolish. It takes some measure of wisdom to recognise a truly wise man!

அது ஒரு குளிர்கால மாலை. முல்லா நஸ்ருதீனின் அண்டை கிராமத்தைச் சேர்ந்த கிராமவாசிகள் முல்லா உண்மையில் புத்திசாலியா இல்லையா என்பது குறித்து சூடான விவாதம் நடத்திக் கொண்டிருந்தனர். அவர் உண்மையிலேயே புத்திசாலிதான் என்பது பெரும்பாலோரின் ஒருமித்த கருத்தாக ஒலித்தது. ஆனால், ஒரு நபர் இதற்கு மாறாக கடுமையாக பேசினார். ஞானியாம் ஞானி! அவர் சீறினார். முல்லா நஸ்ருதீன் ஒன்றும் புத்திசாலி இல்லை என்றார் அந்த நபர்.

அதை எப்படி சொல்ல முடியும்? மற்றொருவர் சவால் விட்டார். உங்கள் கூற்றை நிரூபிக்க முடியுமா? என இன்னொருவர் கேட்டார். நிச்சயமாக என்னால் முடியும் என்று முல்லா வெறுப்பாளர் வலியுறுத்தினார். நான் ஒரு குளிர்கால மாலையில் சொந்த வேலைக்காக முல்லா வீட்டிற்குச் சென்றிருந்தேன். அவர் நெருப்பு மூட்டப்பட்ட இடத்தின் அருகே ஒரு மூலையில் உட்கார்ந்து, தனது கைகளை ஊதியபடி இருந்தார். என்ன செய்கிறாய் முல்லா? என்று அவரிடம் விசாரித்தேன். என் குளிர்ந்த கைகளை சூடாக்க என் கைகளில் ஊதுகிறேன் என்று பதிலளித்தார்.

சிறிது நேரம் கழித்து, அவரது மனைவி இரண்டு கிண்ணங்களில் சூடான சூப்பை எடுத்துக் கொண்டு அறைக்குள் வந்தார். நான் என் சூப்பை பருகியபோது முல்லா அவருடைய சூப்பை ஊதுவதைக் கண்டேன். இப்போது என்ன செய்கிறாய் முல்லா? என்று விசாரித்தேன். சூடு பறக்கும் எனது சூப்பை குளிர்விக்க நான் அதை ஊதுகிறேன் என்று முல்லா பதிலளித்தார்.

இப்போது சொல்லுங்கள், தனது சில்லிட்ட கைகளை சூடாக்க கைகளில் ஊதிய, பிறகு சூடான சூப்பை குளிர்விக்க சூப்பையும் ஊதிய மனிதர் ஞானி என்று எப்படி உங்களால் சொல்ல முடிகிறது? ஒரு ஞானி இரண்டு வெவ்வேறு நோக்கங்களுக்கு ஒரே காரியத்தைச் செய்வாரா என்ன? என்று ஆக்ரோஷமாக கேட்டார் அந்த நபர்.

நாமே முட்டாளாக இருந்தால், ஒரு மனிதனை வீழ்த்தி, அவர் முட்டாள், ஞானி அல்ல என்று வலியுறுத்துவது மிகவும் எளிது. ஒரு உண்மையான ஞானியை அடையாளம் காண ஓரளவு ஞானம் நமக்கும் தேவைப்படுகிறது!

கட்டுரையாளர்: ஆங்கிலத் துறை முன்னாள் உதவிப் பேராசிரியர்