Tenali Raman’s Bravery
One day, on his return journey to Vijayanagar, Tenali Raman spotted a group of people sitting around a campfire and talking. He wanted to rest for the night, and so, sat comfortably near the fire.
After some time, Tenali Raman realized that the men were war veterans. They were narrating tales of their bravery. One soldier described how he single-handedly killed ten rival soldiers; another one told the group how he kept an entire enemy regiment at bay during a battle. This continued until their stories got exhausted, and they did not have anything to boast about. Just then, a retired soldier turned towards Raman and said, “I do not think you would have any such adventurous tales to narrate?”
Rama replied, “Ah!, But I do have one.” Everyone was surprised and remarked sarcastically, “You have one?” “Yes,” replied Rama. He continued, Once, when I was travelling, I happened to spot an unusually large tent. Out of curiosity, I cautiously stepped in and found the largest man on earth lying on the mat. I recognized him as the dangerous dacoit who had been terrorizing that part of the country for decades. “What did you do then?” asked the soldiers who were dying to know what happened next.
To this, Raman replied, “I took out my sword, cut off his toe, and ran for my dear life.” “Just the toe?” Sneered one of the soldiers. “If I were you, I would have cut his head” another soldier remarked. Raman smiled and said, “Someone already did that; his head was lying next to his body.”
He humbled the boastful soldiers with a daring story of his own and his wits. That was his strength, wasn't it?
தெனாலி ராமனின் வீரம்
ஒரு நாள், தெனாலி ராமன் விஜயநகரத்திற்குத் திரும்பும் வழியில், ஒரு கும்பல் நெருப்பைச் சுற்றி அமர்ந்து பேசிக்கொண்டிருப்பதைக் கண்டார். அவர் இரவு ஓய்வெடுக்க விரும்பினார். அதனால், நெருப்பின் அருகே சௌகரியமாக அமர்ந்தார்.
சிறிது நேரம் கழித்து, அந்த மனிதர்கள் போர் வீரர்கள் என்பதை தெனாலி ராமன் உணர்ந்தார். அவர்கள் தங்கள் துணிச்சலைப் பற்றிய கதைகளைச் சொன்னார்கள். ஒரு சிப்பாய் எப்படி ஒற்றைக் கையால் பத்து எதிரிப்படை வீரர்களைக் கொன்றார் என்பதை விவரித்தார். மற்றொரு போரில் ஒரு முழு எதிரி படைப்பிரிவையும் தான் எவ்வாறு ஒதுக்குப்புறத்தில் வைத்திருந்தார் என்பதை மற்றொருவர் குழுவிடம் கூறினார்.
அவர்களின் கதைகள் தீர்ந்து போகும் வரை இது தொடர்ந்தது. மேலும் அவர்களிடம் பெருமை பேச எதுவும் இல்லை. அப்போது, ஓய்வுபெற்ற ராணுவ வீரர் ஒருவர் ராமனை நோக்கி, “உனக்கு இப்படிப்பட்ட சாகசக் கதைகள் எதுவும் இருக்காது என்று நினைக்கிறேன்?” என்றார்.
ஆனால் என்னிடம் ஒன்று இருக்கிறது என ராமன் சொல்ல அனைவரும் ஆச்சரியப்பட்டு கிண்டலாக, “உன்னிடமும் ஒன்று இருக்கிறதா?” என கேட்டனர்.
ஆமாம் என்ற ராமன், “ஒருமுறை, நான் பயணம் செய்யும் போது, வழக்கத்துக்கு மாறாக ஒரு பெரிய கூடாரத்தைக் கண்டேன். ஆர்வ மிகுதியில், நான் கவனமாக உள்ளே நுழைந்தேன். பூமியின் மிகப்பெரிய மனிதன் பாயில் படுத்திருப்பதைக் கண்டேன். பல தசாப்தங்களாக நாட்டின் அந்தப் பகுதியை பயமுறுத்திக் கொண்டிருந்த ஒரு ஆபத்தான கொள்ளைக்காரன் அவன் என்பதை உணர்ந்தேன்” என்று விவரித்தார்.
அடுத்து என்ன நடந்தது என்று அறிந்து கொள்ள பரபரப்புடன் இருந்த வீரர்கள் ‘‘அப்போது என்ன செய்தாய்?” என்று கேட்டார்கள்.
அதற்கு ராமன், “ நான் என் வாளை எடுத்து, அவனது கால்விரலை அறுத்துவிட்டு, என் உயிருக்காக ஓடினேன்” என்றார்.
“கால்விரல் மட்டுமா? ” என்று சிப்பாய் ஒருவர் ஏளனம் செய்தார். "நான் உன்னிடத்தில் இருந்திருந்தால் அவன் தலையை வெட்டியிருப்பேன்" என்று மற்றொரு சிப்பாய் குறிப்பிட்டார்.
“ஏற்கெனவே யாரோ செய்திருக்கிறார்கள்; அவனது தலை அவனது உடலுக்கு அருகில் இருந்தது” என்று சிரித்துக்கொண்டே சொன்னார் ராமன்.
தனக்கே உரிய துணிச்சலையும் புத்திசாலித்தனத் தையும் வெளிப்படுத்தி தலைக்கனம் பிடித்த வீரர்களைத் தாழ்த்தினார் ராமன். அவரது பலம் அதுதானே?
கட்டுரையாளர்:
ஆங்கிலத் துறை முன்னாள் உதவிப் பேராசிரியர்