THE REAL OWNER
King Akbar was a very popular and well-known king. It was because of him that all the other kings lived in peace and harmony. Birbal’s presence in Akbar’s court was the major reason for Akbar’s glory.
One day another king from a far off land, King Afzal, decided to meet the witty Birbal and see his intelligence in person. The king took the disguise of a farmer and left for Delhi to meet Birbal. On his way, he saw a old lame man pleading for help. The old man wanted to go to Delhi but no one complied with his request. King Faizal pitied him and decided to help the man. He assisted the man to climb the horse and they resumed their journey to Delhi again.
When they reached Delhi, King Afzal asked the old man to dismount the horse. Instead the old man started shouting and pretended to be the owner of the horse. He even accused King Afzal of being a thief who was trying to steal the horse. King Afzal was so astonished that he had no clue what to say, so they decided to visit the court of Akbar for a fair judgment. Akbar asked Birbal to look into the matter and find a solution.
Birbal as always quickly came up with a plan. He took both of them to the horse shed where there were several horses and asked them to identify the horse that belonged to them. The old man failed to do so but King Afzal instantly figured out his horse. This way Birbal once again managed to solve a case and King Faizal was highly impressed with his cleverness.
உண்மையான உரிமையாளர்
மன்னர் அக்பர் மிகவும் பிரபலமான மற்றும் நன்கு அறியப்பட்டவர். இவரால்தான் மற்ற மன்னர்கள் எல்லாம் அமைதியுடனும் நல்லிணக்கத்துடனும் வாழ்ந்தனர். அக்பரின் அரசவையில் பீர்பால் வீற்றிருந்தது அக்பரின் புகழுக்கு முக்கிய காரணமாக அமைந்தது.
தூர தேசத்தை சேர்ந்த அரசர் அப்சல், அறிவாற்றல் மிக்க பீர்பாலை சந்தித்து அவரது புத்திசாலித்தனத்தை நேரில் சோதிக்க முடிவு செய்தார். விவசாயி போல வேடம் தரித்து பீர்பாலைச் சந்திக்க டெல்லிக்கு மன்னர் அப்சல் புறப்பட்டார். வழியில் ஒரு முதியவர் உதவி கேட்டு மன்றாடிக் கொண்டிருப்பதை கண்டார்.
முதியவர் டெல்லி செல்ல விரும்பினார், ஆனால் அவரது கோரிக்கைக்கு யாரும் இணங்கவில்லை. மன்னர் அப்சல் இரக்கப்பட்டு அந்த மனிதனுக்கு உதவ முடிவு செய்தார். தனது குதிரையில் ஏற அந்த நபருக்கு உதவினார். அவர்கள் இருவரும் சேர்ந்து டெல்லியை நோக்கி பயணத்தைத் தொடர்ந்தனர்.
அவர்கள் டெல்லியை அடைந்ததும், மன்னர் அப்சல் அந்த முதியவரை குதிரையை விட்டு இறங்கச் சொன்னார். மாறாக முதியவரோ கத்தி கூச்சலிட்டு, குதிரையின் உரிமையாளர் போல் நடித்தார். குதிரையை களவாட முயன்ற திருடன் மன்னர் அப்சல் என்று குற்றம் சாட்டினார்.
அப்சல் திகைத்து நின்றார். என்ன சொல்வது என்றே அவருக்கு தெரியவில்லை. எனவே அவர்கள் நியாயமான தீர்ப்புக்காக அக்பரின் நீதிமன்றத்திற்குச் செல்ல முடிவு செய்தனர். அக்பர் பீர்பாலிடம் இந்த விஷயத்தை ஆராய்ந்து தீர்வு காணும்படி கேட்டுக் கொண்டார்.
பீர்பால் எப்போதும் போல் விரைவாக ஒரு திட்டத்தை உருவாக்கினார். பல குதிரைகள் இருந்த குதிரைக் கொட்டகைக்கு இருவரையும் அழைத்துச் சென்று தங்களுடைய குதிரையை அடையாளம் காட்டச் சொன்னார்.
முதியவர் அடையாளம் காட்டத் தவறினார். மன்னர் அப்சல் உடனடியாக தனது குதிரையைக் கண்டுபிடித்தார். இந்த வழியில் பீர்பால் மீண்டும் ஒரு வழக்குக்குத் தீர்வு கண்டார். பீர்பாலின் சாதுரியத்தைக் கண்டு அப்சல் வியந்தார்.
கட்டுரையாளர்: ஆங்கிலத் துறை முன்னாள் உதவிப் பேராசிரியர்