சிறப்புக் கட்டுரைகள்

மாநில சுயாட்சி வேண்டுமா, வேண்டாமா?

பாகி

மாநில சுயாட்சியை வலியுறுத்தி தமிழக சட்டப்பேரவையில் ஒரு தீர்மானத்தை முதலமைச்சர் மு.க.ஸ்டாலின் கொண்டு வந்திருக்கிறார். தீர்மானத்தை பாஜக எதிர்த்திருக்கிறது. தேசியக் கட்சிகளான இந்தியக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி, மார்க்சிஸ்ட் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி, காங்கிரஸ் கட்சி ஆகியவை வரவேற்றுள்ளன. மாநிலக் கட்சியான அதிமுக புறக்கணித்திருக்கிறது. இது விநோதமான காட்சி.

மாநிலக் கட்சிகள் உதயம்: நாடு முழுவதும் கடந்த 40 ஆண்டு​களில் ஏராளமான மாநிலக் கட்சிகள் உருவாயின; பல மாநிலங்​களில் அந்த மாநிலக் கட்சிகளே ஆட்சியைக் கைப்பற்றியும் இருக்​கின்றன. அவற்றுள் சில தேசியக் கட்சிகளாக ஏற்கப்​பட்​டாலும் - தேசியம், அகில இந்திய, பாரதிய என்கிற தேசிய அடையாளங்​களுக்கான பெயர்​களைச் சூட்டிக்​கொண்​டாலும் - மாநிலக் கட்சிகளாகவே இயங்கு​கின்றன. இந்நிலை​யில், மத்திய ஆட்சிப் பொறுப்பில் எதிர்​காலத்தில் ஒரு கட்சி மட்டுமே ஆட்சி புரிவது அரிதாகவே அமையும்.

சொல்லப் போனால், எதிர்​காலத்தில் தேசம் முழுவதும் பரவியுள்ள தேசியக் கட்சிகளின் தலைமையில் மாநிலக் கட்சிகள் இணைந்த கூட்டரசு அமைவதற்கான வாய்ப்பே அதிகரிக்​கும். ஒருவகையில் பார்த்​தால், அது நல்லதும்கூட. காரணம், அத்தகைய ஆட்சிகளில் ஊழல், ஆதிக்க மனப்பான்மை, சர்வா​தி​காரம் ஆகியவை பெரிதாக இல்லை என்பது கடந்த கால வரலாறு.

கூட்டணி அரசுகள்: 1971 தேர்தலில் பலம் பெற்று ஆட்சி அமைத்த இந்திரா காந்தி சர்வா​தி​காரப் பாதையில் சென்றார். 1984இல் 400க்கும் மேற்பட்ட இடங்களில் வென்று ஆட்சிக்கு வந்த ராஜிவ் காந்தி ஆட்சியில் இலங்கைப் பிரச்சினை உள்படப் பலவற்றில் தவறான முடிவுகள் எடுக்​கப்​பட்டன. போபர்ஸ் ஊழல் வெடித்தது. 2019 மக்களவைத் தேர்தலில் 300 இடங்களைக் கைப்பற்றி நரேந்திர மோடி ஆட்சியில் எடுக்​கப்பட்ட பல முடிவுகள் சர்ச்சைக்கு உள்ளாயின. 2024 மக்களவைத் தேர்தலில் போதிய பலம் பெற முடியாமல் போனதற்கு, அதுவும் காரணம் எனக் கூறப்​படு​கிறது.

அதேவேளை, பல கட்சிகளோடு இணைந்து நடத்தப்பட்ட ஆட்சிகள் நிலையான ஆட்சியைத் தர இயலாமல் போனாலும், பல முன்னேற்றத் திட்டங்களை நிறைவேற்றி​யிருக்​கின்றன. மொரார்ஜி தேசாயின் ஜனதா கட்சி ஆட்சி, வி.பி.சிங்கின் தேசிய முன்னணி அரசு, பல மாநிலக் கட்சிகளுடன் சுமுக உறவைப் பேணிய வாஜ்பாய் ஆட்சி ஆகியவை இதற்கு உதாரணங்கள்.

மொரார்ஜி தேசாய் தலைமையிலான ஜனதா கட்சி ஆட்சியில் ஊழல் இல்லை. ஜனநாயகம் செழித்தது. விலைவாசி கட்டுப்​பாட்டில் இருந்தது. வி.பி.சிங் தலைமையில் பாஜக ஆதரவோடு நடைபெற்ற தேசிய முன்னணி ஆட்சி​யிலும் ஊழல் இல்லை. மொரார்ஜி தேசாய் அரசு அமைத்த மண்டல் கமிஷன் பரிந்துரைகளைச் செயல்​படுத்​தியது வி.பி.சிங் ஆட்சி​தான்.

பின்னர் அடல் பிஹாரி வாஜ்பாய் தலைமையிலான தேசிய ஜனநாயகக் கூட்டணி அரசுக்குப் பல மாநிலக் கட்சிகள் ஆதரவு கொடுத்தன. அந்த ஆட்சியில் தகவல் தொழில்​நுட்ப மேம்பாடு எட்டப்​பட்டது. நாடு அணுசக்தி வல்லமை பெற்று நிமிர்ந்தது. வாஜ்பாய் தலைமையிலான கூட்டணி ஆட்சிதான் முழுமையான காலம் (1999-2004) ஆட்சி செய்தது.

முக்கியமான கருத்துகள்: மாநிலங்​களின் நலனுக்​காகக் குரல் எழுப்​பப்​படுவது புதிதல்ல. பல ஆண்டு​களுக்கு முன்பு அதைத் தேசிய தலைவர்களே ஆதரித்​துள்ளனர். “விரும்பாத மாநிலங்​களில் இந்தியைத் திணித்​தால், மாநிலங்கள் தங்களைத் தாங்களே கவனித்​துக்​கொள்ள நேரும் சூழல் உருவாகும்” என்று ராஜாஜி எச்சரித்​தார்; ஒற்றை ஆட்சி முறையைக் கண்டித்​தார். வாஜ்பாய் பிரதமராக இருந்தபோது காஞ்சிபுரத்தில் வைகோ தலைமையில் மதிமுக ‘மாநில சுயாட்சி மாநாடு’ நடத்தியது.

அதில் சிறப்புரை ஆற்றிய அப்போதைய துணைப் பிரதமர் லால் கிருஷ்ண அத்வானி, “வலிமையான மாநிலங்​கள்​தான், வலிமையான தேசத்தை உருவாக்க முடியும்” என்றார். அதை வழிமொழிந்த அப்போதைய முதலமைச்சர் மு.கருணாநிதி, “மாநில சுயாட்​சியைப் பற்றி இதைவிடத் தெளிவாகக் கூற இயலாது” என்றார்.

மாநிலக் கட்சிகள் வலுப்​பெறு​வதற்கு, மாநிலங்​களின் விருப்​பங்கள் கவனிக்​கப்​ப​டாமையே அடிப்​படைக் காரணம். மாநில அரசுகளை மத்தியில் இருந்த அரசுகள் அடிமை​களைப் போல் நடத்தியது இன்னொரு காரணம். இந்தியாவில் மாநிலங்​களில் உருவான பல கட்சிகள் மாநில நலன்களை முன்வைத்தே தோன்றின.

இவற்றை உருவாக்கிய தலைவர்​களில் பெரும்​பாலானோர் தேசியக் கட்சிகளில் இருந்​தவர்கள் என்பது குறிப்​பிடத்​தக்கது. பல ஆண்டுகள் வடகிழக்கு மாநிலங்கள் கவனிப்​பின்றியே இருந்துவருகின்றன. அதனால்தான் அங்கெல்லாம் மாநிலக் கட்சிகளின் ஆதிக்கம் உள்ளது.

இரு வேறு மாநிலக் கட்சிகள் இருக்கும் மாநிலங்​களில் தேசியக் கட்சிகள் கணிசமான இடங்களைப் பெறுவதும், மாநில அரசைக் கைப்பற்று​வதும் அரிது. கர்நாடகத்தில் அங்கீகரிக்​கப்பட்ட மாநிலக் கட்சி இல்லை. தெலங்​கா​னாவில் பிஆர்எஸ் கட்சியை எதிர்க்கும் மாநிலக் கட்சியோ, மேற்கு வங்கத்தில் திரிணமூல் காங்கிரஸுக்கு ஈடுகொடுக்கும் மாநிலக் கட்சியோ இல்லாத​தால், அக்கட்​சிகளின் மீது மக்கள் கோபமடைந்​தால், தேசிய கட்சிகளைத்தான் நாடுகிறார்கள். மாநிலக் கட்சிகளின் சரியான விழுமி​யங்​களைத் தேசிய அளவிலான கட்சி உள்வாங்​கிக்​கொண்டு செயல்​பட்டாலே போதும்.

மக்கள் மனதில் இருப்பது என்ன? - தமிழகத்தில் மாநிலக் கட்சிகள் அரை நூற்றாண்​டுக்கு மேலாக ஆட்சி செலுத்தி வருகின்றன. இதற்கெல்லாம் அடிப்​படைக் காரணங்கள் உண்டு. மாநிலத்தின் சூழ்நிலையை ஒட்டி மாநிலத்தில் இயங்கும் தேசியக் கட்சியால் தன்னிச்​சையாக முடிவெடுக்க இயலுமா என்கிற சந்தேகம் உள்ளது. அதைவிட மாநிலக் கட்சியையே தெரிவுசெய்​யலாம் என்று மக்கள் மனம் முடிவு செய்கிறது.

எம்.ஜி.ஆர். மறைவுக்குப் பின் 1989 தேர்தலில் காங்கிரஸ் மீது பரவலான நம்பிக்கை இருந்தது. ஆனால், அக்கட்​சி​யிடம் மக்கள் ஆட்சியைச் தரவில்லை. மாறாகத் திமுகவை ஆதரித்​தனர். அதிமுக ஆட்சி மீது மக்கள் 1996இல் கடும் கோபம் கொண்டிருந்​தனர். அந்தக் கோபத்தின் பலன் காங்கிரஸுக்குக் கிடைக்க​வில்லை. மாறாக காங்கிரஸிலிருந்து வெளியேறிய ஜி.கே.மூப்பனார் உருவாக்கிய தமிழ் மாநில காங்கிரஸை, போட்டியிட்ட இடங்களில் பெருவாரியாக மக்கள் வெற்றிபெற வைத்தனர்.

ஒரு கட்சி மாநிலத்தில் சுதந்​திரமாக இருந்தால் ஆதரிப்போம் என்கிற கருத்தை மக்கள் தெரிவித்​ததற்கு இதுவே அடையாளம். காங்கிரஸிலிருந்து வெளியேறிய மம்தா மேற்கு வங்கத்​தி​லும், ஆந்திரப் பிரதேசத்தில் ஜெகன்​மோகன் ரெட்டியும் பெற்ற வெற்றிகளுக்கு இவை கூடுதல் சான்றுகள்.

இவையெல்​லாம், ‘மாநிலத்​துக்கு எங்களுடைய ஆள்தான் சரி’ என்கிற மனநிலையை மக்கள் கொண்டிருப்​பதைக் காட்டு​கிறது. இந்தி பேசும் மாநிலங்​களில் தேசியக் கட்சிகள் வலுவாக இருக்​கின்றன. ராஜஸ்​தான், மத்தியப் பிரதேசம், சத்தீஸ்கர், உத்தரப் பிரதேசம், உத்தராகண்ட் ஆகிய மாநிலங்​களில் காங்கிரஸுக்கு மாற்றாக பாஜகவும் பாஜகவுக்கு மாற்றாக காங்கிரஸும் இருக்கின்றன. தென் மாநிலங்​களில் கர்நாடகத்தில் இதே சூழல்.

ஒரு வேளை மேற்கு வங்கத்தில் திரிணமூல் காங்கிரஸுக்குப் போட்டியாக ஒரு மாநிலக் கட்சி உருவா​னால், அங்கே பல காலம் ஆட்சியில் இருந்த மார்க்​சிஸ்ட், அதற்கு முன் இருந்த காங்கிரஸ், ஆட்சியைப் பிடிக்கும் கனவில் உள்ள பாஜக ஆகியவற்றுக்கு வாய்ப்பு கிடைக்குமா என்பது ஐயமே. மாநில மக்களின் உணர்வுகளை மாநிலக் கட்சிகளால்தான் பிரதிபலிக்க முடியும் என்பதை இந்த வரலாற்று நிகழ்வுகள் காட்டு​கின்றன. எனவே, மாநிலங்கள் அளவில், அவற்றுக்கே அதிக வாய்ப்பு என்கிற முடிவுக்கு வரலாம்.

மாநில சுயாட்சி தேவையா என்பதைக் காலம் நிர்ண​யிக்​கும். அதேவேளை மத்தியில் இருந்த சில ஆட்சிகள் மாநிலங்​களின் விருப்​பங்களை, தேவைகளை நிறைவேற்றி, மனக்குறை​களைப் போக்கிய காலங்​களில் இக்கோரிக்கை எழவில்லை என்பதற்குக் கடந்த கால வரலாறே சான்று. மாநில சுயாட்சிக் கோரிக்கை எழுவதற்கு எவையெல்லாம் காரணங்களாக இருக்​கின்​றனவோ, அவற்றை நிறைவேற்றினால் போதும் மாநில சுயாட்சிக் கோரிக்கை எழாமல் போவதற்கு வாய்ப்பு உண்டு.

- தொடர்புக்கு: paakiscribe@gmail.com

SCROLL FOR NEXT